Walrussen tellen vanuit je luie stoel. Dat is nieuws. Middenin de coronacrisis-verslaggeving staat bij het WWF ineens de telefoon roodgloeiend. Van Volkskrant tot nu.nl, ze waren allemaal even op zoek naar iets ‘leuks’ in alle tijden van weemoed en verdriet. Heerlijk. Ik hou ervan. Het is de nieuwscategorie ‘afwijkend’, maar eigenlijk ook wel stiekem de -in deze tijden van mopperende meningen- totaal ondergesneeuwde nieuwswaarde: Goed Nieuws. Een pleidooi voor meer goed nieuws.
Op basisscholen krijgen onze kinderen les in het ‘niet voeden van negatieve energie’. Dat is de les waarbij alle kinderen gaan werken en eentje de rest moet proberen af te leiden. Dit ‘motortje’ mag je geen benzine geven is de les. En wat zie je? Het motortje moet verschrikkelijk hard werken als iedereen hem of haar negeert. En uiteindelijk vallen ze pruttelend stil. Want: alles wat je aandacht geeft groeit. En in de klas geven we dus geen aandacht aan negatieve energie. Hoe anders is dat in onze grotemensenwereld.
Conflict & Commotie
Bovenaan het lijstje nieuwswaarden staan namelijk Conflict & Commotie. Hoe meer emotionele commotie hoe beter. En hoewel ik van emotie hou; ik hou niet van al dat emotionele nieuws. De populistische oppeppende meningenmachine waarin vooral heel veel gemopperd wordt. Ik kan zelf ook heel goed mopperen, en ik ben echt niet altijd lief (#doeslief). Mijn tong (en pen!) kan scherp zijn en dat is niet ten goede van degene die tegenover mij staat. Maar als ik eerlijk ben eigenlijk ook niet van mijzelf. Want ik baal ervan als ik een callcenterdame -die toch ook er niets aan kon doen- door de telefoon trek. Op dat moment misschien een volledig terecht gevoel maar al vrij snel resoneert alleen nog maar mijn eigen chagrijn, mijn gevoel van ongelijkheid en de daaruit ontstane boosheid die uiteindelijk vaak geen verandering bracht qua eindresultaat. Mijn goede voornemen is daarom om minder te mopperen.
Rechtszaken tegen gemopper
Want wat mopperen we veel. Voor een nieuwe klus heb ik onlangs omgevingsanalyses gemaakt over corona. Daarbij gaat het vooral over hoe ‘men’ in de media schrijft over dit onderwerp in Dordrecht en omgeving. En aan het eind van de rit had ik een nare smaak in mijn mond. Er is zoveel boosheid, zoveel meningen, zoveel verwensingen, zoveel negativiteit. Deze week maakte Marion Koopmans in de media het punt over alle bedreigingen en verwensingen die haar kant op worden gegooid. Ik begrijp haar wel, al weet ik niet of haar wens tot handhaven en rechtszaken het probleem gaat oplossen. Maar goed.
Ik heb geleerd dat
- achter boosheid vaak een andere emotie schuil gaat.
- het woordje ‘niet’ mis gaat in ons hoofd (je benoemt het ongewenste gedrag namelijk toch).
- alles wat je aandacht geeft groeit (zie de motortjes in de klas).
En ik ben nog wel nieuwsgierig wat al die boosheid en emoties eigenlijk ons vertellen. Zijn we bang voor alle veranderingen die om ons heen gebeuren? Hebben we moeite met het loslaten van de voor ons zo belangrijke waarde waarin we denken dat we zelf de baas zijn over ons leven? Dat het hele primaire gevoelens en die maken dat je soms ook heel primair reageert.
Tijd voor nieuwe nieuwswaarden
Even terug naar de nieuwswaarden. Om het lijstje even af te maken, zoals ik dat al jaren leer aan studenten: CABABA: Conflict/Commotie, Afwijkend, Belang van de lezer, Afstand, Bereik en Actueel. Met name de eerste B (belang van de lezer) maakt dat Corona het nieuws zo overheerst. Want dat raakt ons allemaal, we hebben er allemaal een belang bij. Bij de categorie ‘Afwijkend’ zie je tegenwoordig nog het meeste leuke nieuws. In die categorie vallen ook de walrussen die we massaal mogen gaan tellen onder de kerstboom. Ooit zei Robert Wijnberg van de Correspondent ‘Als je de wereld uitsluitend bekijkt via het nieuws weet je precies hoe de wereld niet werkt’. En dat is toch jammer.
Er is zoveel om trots op te zijn
Ik kom in mijn werk zoveel prachtige verhalen tegen. Het meeste wat namelijk om ons heen gebeurt gaat goed en we kunnen eigenlijk zo vaak trots op onszelf zijn. En gelukkig maar! Goede voorbeelden, lief elkaar helpen, ambitieuze ondernemers met superslimme oplossingen voor problemen die dagelijks aan onze voeten liggen, gepassioneerde experts die overal kansen zien. Vaak krijg ik deze verhalen nauwelijks verkocht aan de pers tenzij ik het verpak in een sausje van afwijkendheid (met uitzondering van Hart van Nederland en het Jeugdjournaal). Terwijl wij allemaal volgens mij juist wel graag horen dat het ook goed gaat in de wereld. Je krijgt mij niet verkocht dat we het liefste alleen maar negativiteit horen. Alles wat je aandacht geeft groeit. Dus… tijd voor nieuwe nieuwswaarden. Waarbij goed nieuws en hoopvol nieuws voorop komen te staan!
PS: en juist daarom was ik dus wel heel blij met het winnen van Max Verstappen. Ik heb in tijden niet zoveel blije mensen en blij nieuws gezien.
